13.1.22

Jojo Moyes, Pod osłoną deszczu





Jojo Moyes, Pod osłoną deszczu 

Wydawnictwo Znak

Okładka miękka 

Ilość stron 480 


Kate, która dawno temu wyjechała z deszczowej irlandzkiej wsi, nie wpadła na to, by zabrać parasol. Znowu pomyślała, że całe jej życie to jedna wielka kpina… Kolejny związek się posypał, a nastoletnia córka raz jeszcze dostała dowód, że jej matka to jedyna osoba na świecie, która nie otrzymała instrukcji, jak dorosnąć.


Najbardziej boli poczucie, że w oczach tych, których kocha, Kate wszystko robi źle. Przecież to nie jej wina, że nigdy nie spotkała tak wielkiej, szalonej miłości jak jej rodzice… Choć nad kobietą ciągle zbierają się ciemne chmury, w deszczowej Irlandii czeka ktoś, kto urodził się z parasolem w ręce. Tylko jak rozpoznać, że to właściwa osoba?

.

.


Uwielbiam książki Jojo Moyesa, więc byłam mocno podekscytowana i w ekspresowym tempie pochłonęłam powieść, o doktorek wszystko się zaczęło. 


„Pod osłoną deszczu” opowiada historię trzech kobiet z tej samej rodziny. Lata 50. Jest Joy, która dorastała w Hongkongu i jej mąż Edward, oficer marynarki. Później spotykamy ją jako starszą kobietę, która mieszka z mężem w Irlandii i opiekuje się końmi. Jest córka Joy, Kate, która mieszka ze swoją córką Sabine w Londynie i przeżywa problemy w związku. I jest, Sabine, która zostaje wysłana na krótką wizytę, aby poznać dziadków.


Lektura ta zawiera wszystkie elementy, których można oczekiwać od książki Jojo Moyes – mnóstwo rodzinnych dramatów, dobrze napisane dialogi, intrygujące postaci, motywy miłości i straty oraz tajemnice. To historia trzech pokoleń kobiet, które są zupełnie inne i wydają się nie wiedzieć, jak się ze sobą komunikować. Podobała mi się część o wcześniejszych latach Joy mieszkającej w Hongkongu i żałuję, że nie było jeszcze więcej tej historii. Kate nie miała wiele do roboty poza zakochiwaniem się i związkami z mężczyznami – ku obrzydzeniu jej córki. Wydawało się, że Sabine dostała najwięcej stron w tej historii, a ja czasem jej współczułam, a czasem irytowałam się  jej nastoletnim zachowaniem. 


Osobiście pokochałam tę książkę i historię stworzoną przez autorkę. Realistyczny i szczegółowy sposób pisania Jojo Moyes sprawił, że dobrze się ją czytali, a bohaterów pokochałam. Polecam każdemu, kto szuka dobrej lektury.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Pięknie dziękuję za każdy komentarz. Moje opinie są całkowicie subiektywne, więc jeśli nie zgadzasz się ze mną, jak najbardziej to szanuję.
Zapraszam na mój instagram @readingmylove ;)