Carlos Ruiz Zafón, Miasto z mgły

Carlos Ruiz Zafon, Miasto z mgły 

Wydawnictwo Muza

Okładka twarda 

Liczba stron 

Śmierć Carlosa Ruiza Zafóna była ciężką stratą dla świata literatury, ponieważ był on jednym z najbardziej znanych autorów tego stulecia (nie mówiąc o tym, że jest najczęściej czytany hiszpański pisarz na świecie po Cervantesie), z cyklem Cmentarz zapomnianych książek. Autor zostawił jednak dla swoich czytelników, na których tak bardzo mu zależało, ostatni prezent, którym stało się Miasto z mgły, książka złożona z jedenastu opowiadań autora.

Mamy do czynienia ze zbiorem opowieści, które przenoszą nas na Cmentarz Zapomnianych Książek, pozwalając dowiedzieć się trochę więcej o jego niezapomnianych postaciach i przynosząc nam wspaniałe wspomnienia. Dlatego na pytanie, które zadało mi już kilka osób, czy da się przeczytać tę książkę przed serią, prawda jest taka, że ​​nie uważam jej za niekompatybilną, ale polecam najpierw przeczytać serię, a potem ten zestaw opowiadań, ponieważ wierzę, że w ten sposób będą się cieszyć o wiele bardziej, zwłaszcza biorąc pod uwagę smutną rzeczywistość, że jej autor nigdy więcej nie da nam nowych historii.

Niektóre z tych historii są już znane, ponieważ zostały opublikowane wcześniej, ale jest okazja, aby zebrać je wszystkie w tym samym tomie. W szczególności z jedenastu historii, które składają się na tę kompilację, cztery są całkowicie niepublikowane, więc możemy powrócić do jednego z jego najbardziej znanych światów z nowymi krótkimi historiami, w których jednak widzimy wrodzony talent, który uczynił go geniuszem, ustępując jedynie Cervantesowi w większości czytanych hiszpańskich autorów. W związku z tym czeka nas ostatnia, ale niemała wycieczka do Barcelony, którą autor zbudował w swoich najbardziej znanych książkach, ostatni prezent dla swoich czytelników, którym będziesz się cieszyć z czułością i jednocześnie smutkiem, ponieważ to podróż zamykająca etap, w którym na zawsze pozostanie wielkie dziedzictwo niezapomnianego autora

Krótko mówiąc, Miasto z mgły to prezent dla tych z nas, którzy zawsze podziwiali i lubili książki autora, jedenaście opowiadań, które pokazują nam jego talent i jeszcze bardziej nie pozwalają zapomnieć o jego twórczości.

Jak we wszystkich jego pracach, fascynuje mnie  jego umiejętność opowiadania historii, znajomość języka, umiejętność tworzenia atmosfery napięcia oraz gotycki styl, który wisi nad wszystkimi historiami, ze smutnymi lub zniechęcającymi zakończeniami. Opowiadania te są smutne, niepokojące, czasem przerażajace. Ale przepiękne i bardzo polecam zaznajomić się z tym cudownym tomikiem.