Giovanni Giacomo Casanova urodził się w Wenecji 2 kwietnia 1725 roku z małżeństwa Gaetano Casanova i Zanetty Farussi, aktorów teatralnych.
Jego życie od początku naznaczone było poważnymi zmianami: w młodości wstąpił do seminarium duchownego, ale powołanie kleryckie nie trwało długo, bo właśnie tutaj odkrył przyjemność. Jego przygoda spania z dwiema zakonnicami przeszła do historii. Wszystko zaczyna się od pary pończoch, jego własnych, z których pierwsza kobieta, z którą się położy, powoli zsunie się i sprawi, że straci głowę; odtąd jego pogoń za przyjemnością stanie się niemal absolutna, niemal obsesyjna, do tego stopnia, że stanie się istotną częścią jego dni. Nie jest to przyjemność sama w sobie, jednak naprawdę zakochuje się w każdej ze swoich kochanek, w każdej z nich jest coś dobrego, magicznego, ale nigdy nietrwałego. Wkrótce się tym męczy. Za każdym razem jest gotowy na kolejną przygodę, w którą wchodzi z całkowitym oddaniem, bo naprawdę w nią wierzy. Zupełnie inny niż Don Giovanni, który ich uwodzi i porzuca: Casanova naprawdę je kocha bardzo mocno.
W rzeczywistości Giacomo jest intelektualistą, ma ambicje, chce stać się sławny, ma pragnienie społecznego odkupienia, ale jest silnie uwarunkowany nieświadomą aprobatą postaci matki, z którą zawsze miał trudną relację. Oczywiście brak prawdziwego ojca też miał swoją wagę. Ale w jego DNA jest powołanie do teatru… Casanova jest magiem przebrania, podstępu i bałaganu.
Imię Casanova zawsze przywodziło na myśl postać nieodpartego uwodziciela, zatwardziałego libertyna. Ale erotyzm bohatera to nic innego jak przejaw nieokiełznanej energii życiowej, spektakularnego apetytu, wszystkożernej ciekawości, której celem jest życie we wszystkich jego formach.
Zamiłowanie do przygody, zamiłowanie do gry, bezczelność i amoralność, nietolerancja dla każdej dyscypliny.
Przyjemniczki, salony gier, teatry, hotele, szlacheckie pałace są sceną jego wyczynów, opowiadanych z żywiołową wyobraźnią w fascynującej prozie. Wykorzystujący cudze słabości, cyniczny, kpiący, dumny ze swojej fortuny i talentu, Casanova zostawia nam samozadowolony autoportret, ale także daje nam duchowy testament społeczeństwa i epoki.
Oryginał został napisany po francusku, a rękopis liczy sobie 3700 stron w dwunastu tomach. Został wydany przez wydawnictwo La Pléiade pod tytułem "Histoire de ma vie" (jest to oryginalny tytuł nadany dziełu przez autora) liczy sobie ponad 4 tysiące stron. Te 192 strony udostępnione przez wydawnictwo Mg to jest więc jakiś krótki fragment oryginalnych pamiętników.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Pięknie dziękuję za każdy komentarz. Moje opinie są całkowicie subiektywne, więc jeśli nie zgadzasz się ze mną, jak najbardziej to szanuję.
Zapraszam na mój instagram @readingmylove ;)