PRZEDPREMIERA - Dżinan, Thierry Oberlé, Niewolnica ISIS

Liczba stron: 192

Oprawa: miękka

Jazydzi to naród, który zamieszkuje pogranicza Iranu, Iraku, Syrii, Armenii, Gruzji  i Turcji. Według ich wierzeń Bóg stworzył świat, ale jego dalsze losy powierzył siedmiu aniołom. Dość tajemnicza religia, która znacznie różni się od islamu. Są idealnymi ofiarami dla wyznawców islamu.

Główna bohaterka i zarazem narratorka, Dżinan jest 18-letnią jazydką. Prowadzi spokojne życie, ma męża, rodzinę. Wszystko wydaje się, że jest w jak najlepszym porządku. Jednak kiedy dżihadyści napadają na wioskę życie mieszkańców zamienia się w piekło. Wywożą ich do miejsca podobnego do więzienia  i dzielą na grupy – stare kobiety z dziećmi, młode dziewczyny (które staną się gwałconymi niewolnicami) oraz mężczyzn. Dżinan zostaje oddzielona od swoich bliskich.

Dżinan o swojej historii opowiedziała Thierry’emu Oberlé, który zapisał jej wspomnienia i wydał. Lektura jest porażająca. Kobiety traktowane są jak chodliwy towar. Mężczyzna wchodzi do sklepu i wybiera ten, który mu się podoba i zabiera za marne grosze. Kiedy mu się znudzi oddaje kobietę kolejnemu mężczyźnie.

Historia mną wstrząsnęła, chociaż Dżinan miała ogromne szczęście. Pomimo tego, że została uprowadzona i sprzedana to nie została zhańbiona (czyli zgwałcona, bo grozi to wykluczeniem ze społeczności), a także udaje jej się uciec i odnaleźć bliskich.

Tematyka jest zatrważająca. Jednak znajdziemy chwile, w których gości na naszych ustach lekki uśmieszek. Bo Dżinan często wraca wspomnieniami do czasów dzieciństwa, które jawi się jako sielankowe. Była szczęśliwa, chodziła do szkoły, bawiła się ze swoim rodzeństwem. Przypomina często swojego męża i dzięki niemu ma siłę, aby walczyć o swój honor i życie. Dżinan jest bardzo silną osobą. Ale też pomysłową, żeby uniknąć zabrania udaje niedorozwiniętą, albo się nie myje, żeby zbrzydła oprawcom. Kiedy trafia pod opiekę Abu Omara poznaje inne porwane dziewczęta, zaprzyjaźnia się z nimi i zawiera pakt, że nigdy nie przejdą na islam. Razem mają więcej siły, choć są torturowane, bite, wyzywane, poniżane, gwałcone, a nawet rażone prądem.  

Po przeczytaniu wyznania Dżinan jestem porażona, wstrząśnięta, zła, wściekła, zasmucona, rozdygotana. Czytając łapałam się na tym, że ręce zaciskam do tego stopnia, że aż bieleją kostki. Dlaczego tak jest? Dlaczego niewinnym kobietom dzieje się taka krzywda? Bo przecież żyjemy w XXI wieku, a takie okropieństwa dzieją się na naszych oczach, tuż obok nas. I jak zwykle – to ludzie ludziom zgotowali ten los.

Polecam!

Za egzemplarz demonstracyjny dziękuję:

Data premiery 20 lipca 2016!

Buziaki,

Paulina

Garść cytatów

Jestem okropnie brudna. Naprawdę strasznie, potwornie brudna. Moim celem jest osiągniecie stanu niechlujstwa. To moje narzędzie perswazji. Czuję do siebie wstręt. Ale czy to wystarczy by zniechęcić krążących wokół mnie samców? Jak ognia unikam wizyty w umywalni, choć jej drzwi stoją dla nas otworem. Prowadzę strajk sanitarny. Wkroczyłam na ścieżkę pasywnego oporu. Co za smród! Aż mnie zbiera na mdłości.

*

Lekarka bada mnie, wypytując o szczegóły. Zdaję jej relację z nieznośnych upałów w ciągu dnia i z chłodów w nocy; opowiadam, jak strażnicy polewali cementową nawierzchnię wodą, by zmusić nas do siedzenia w kałuży; wspominam o głodzie, pragnieniu, zmęczeniu i przygnębieniu, o wycieńczeniu organizmu i o strachu, o braku higieny i odmowie mycia się, o obrzydliwych sanitariatach.

*

Straciłam zęby prawie dwa miesiące temu. Pobili mnie. Leżałam, a oni kopali mnie po twarzy. Jestem szyitką. W niewoli, jak ty. Mojego męża ścięto na moich oczach. Ci mordercy zmusili mnie, bym przyglądała się jego kaźni. Szubrawcy najpierw odcięli mu kolejno obie ręce, a potem poluźnili kołnierz jego białej koszuli i jednym cięciem szabli ścieli głowę. Potoczyła się po ziemi wprost pod moje nogi.