Margaret Atwood, Opowieść podręcznej

Margaret Atwood, Opowieść podręcznej 

Wielka Litera 

Okładka miękka 

Liczba stron 368

 

„opowieść podręcznej” czytałam na studiach. Wtedy jednak nie spodobała mi się. Być może nie doroslam do niej wtedy, natoamist teraz jestem zachwycona. Istna perełka! 

 

Akcja Opowieści podręcznej rozgrywa się w dystopijnym świecie, być może w ostatniej dekadzie XX wieku lub na początku XXI wieku. Na tym świecie w niedalekiej przeszłości wydarzyło się coś złego, zanieczyszczenie środowiska, wojny, większość ludzi nie może mieć dzieci, ponieważ coś w środowisku wpłynęło na ich ciała. Wiele osób jest bezrobotnych i zaczęło nienawidzić rządu. Grupa wpływowych ludzi w Ameryce zbiera się, walczy z rządem, obala go, nazywa siebie Republiką Gileadu i obiecuje naprawić wszystkie problemy. Jedną z pierwszych rzeczy, jakie robi nowy rząd, jest zakazanie kobietom jakiegokolwiek zatrudnienia. więc jeden problem został rozwiązany - bezrobocie zostało wyeliminowane. Tak jak naziści. Potem wyłapią kobiety, których nie aprobują - bo po raz drugi się ożenili, bo próbowali uciec z kraju, kiedy pojawił się nowy reżim, bo wykonywały zawody, których rząd zakazał - wybierz te którzy wciąż mogą mieć dzieci, nazywają je służebnicami, poddają je trudnemu i okrutnemu programowi, aby je złamać i usunąć z nich wszelkiego rodzaju buntownicze lub niezależne myśli, i przydzielają je do domów potężnych przywódców, aby odgrywali rolę zastępczych matek i mieć dla nich dzieci. Tę historię opowiada jedna ze służących o imieniu Offred.

 

Jedną z przerażających rzeczy w książce jest to, że większość rzeczy w niej opisanych wydarzyła się w taki czy inny sposób w jakimś kraju w ciągu ostatniego stulecia. Kobiety zmuszane do pozostania w domach, kobiety do noszenia określonego rodzaju strojów, żołnierze na ulicach miast, szkoły i uczelnie zamykane, funkcje reprodukcyjne kobiet są kontrolowane przez rząd, który składa się głównie z mężczyzn - wszystko to i wiele więcej wydarzyło się. Niektóre z nich nadal mają miejsce. Jak mówi Margaret Atwood we wstępie, nie napisała nic nowego. Opisała  rzeczy, które już się wydarzyły, umieściła je wszystkie w jednym miejscu i próbowała sobie wyobrazić, co się stało. A to, co dzieje się w tej historii, jest przerażające. Trudno to czytać.

 

Podobał mi się sposób, w jaki przedstawiono postacie w książce - dobrze dopracowane, doskonale niedoskonałe, fascynujące.

 

Proza Atwood jest oszczędna i używa minimalnej interpunkcji, nawet w dialogach - przypomniała mi się James Joyce i Cormac McCarthy. Większość książki jest mroczna i ponura, ale kiedy Atwood jest w nastroju, kontemplacyjne fragmenty płyną gładko jak spokojna rzeka. Po jakimś czasie nie mogłam się doczekać tych pięknych fragmentów i czekałam na nie z niecierpliwością.

 

Jestem zafascynowana Opowieścią podręcznej. Dystopia w pełnym wydaniu. Przerażająca, niepokojąca, prawdziwa. Serdecznie polecam. 

 

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu!