Joanna Jabłczyńska - Nigdy dość

Liczba stron: 190

Okładka: twarda, puchowa

Kiedy byłam młodsza lubiłam oglądać serial „Na Wspólnej”. Wiadomo człowiek dorasta to i zainteresowania się zmieniają. Zaprzestałam śledzenia losów bohaterów. Jednak zawsze darzyłam sympatią Joannę Jabłczyńską. uważałam ją za dziewczynę z sąsiedztwa, z którą można się zaprzyjaźnić.

 „Nigdy dość” to pierwsza książka aktorki. Jest to zapis luźnej pogawędki. Asia opowiada o początkach kariery, zarówno tej muzycznej, jak i tanecznej, o występach w  programach dla dzieci i w „Na Wspólnej”. Porusza także takie tematy jak religia, sport (w którym jest zakochana), podróże, związki, relacje z rodzicami i siostrą. Wypowiada się również o nauce i studiach prawniczych.

Tak jak zostało napisane na okładce to historia zwykłej dziewczyny, która do wszystkiego doszła ciężką pracą. W osiąganiu marzeń przydał jej się spryt, przebojowość, poczucie humoru, urok osobisty i odwaga. Aktorka nie wie, co to nuda i z życia stara się wyciągnąć jak najwięcej. Nie istnieją dla niej słowa: nie potrafię, nie umiem, nie mogę, nie dam rady. Stawia sobie cele, dąży do nich, by w  rezultacie je osiągnąć.

Dwustustronicową publikację przeczytałam w ponad godzinę. Czyta się bardzo szybko, dlatego że czcionka jest duża i oczy się przy niej nie męczą. A poza tym książka zawiera bardzo dużo prywatnych zdjęć – od czasów dzieciństwa, aż do dzisiaj.

Kolejna lektura o sławnej osobie prezentuje się bardzo ciekawie. Plusem jest też puchowa okładka. A z samej lektury wyjawił się ciepły portret Asi. To dziewczyna do tańca i do różańca. Serdeczna, życzliwa, pracowita. Jeśli macie ochotę na lekki wywiad to serdecznie polecam.   

A tutaj Asia na Warszawskich Targach Książki. Szkoda, że wtedy nie miałam swojego egzemplarza. 

Za egzemplarz dziękuję: 

"Nigdy dość" na empik.com