Już nie będę czytać książek!

Zabrzmiało złowieszczo i tak nieprawdopodobnie!

W zeszłym roku przeczytałam ponad 140 książek (zaczęłam liczyć od marca do grudnia, natomiast styczeń i luty pozostają wielką niewiadomą; być może do tego wyniku trzeba doliczyć nawet i kolejne 40 książek).

Długo zastanawiałam się jak ten post ma wyglądać. Nie chciałam znowu przytaczać statystyk, bo to robiłam po 6 miesiącach blogowania (KLIK). Więc musiałam wymyślić coś nowego. I stąd ten tytuł. Chciałam się z Wami podzielić moimi spostrzeżeniami po roku blogowania i odpowiedzieć na pytanie: czy gdybym cofnęła czas to znów zaczęłabym prowadzić bloga?

1. Jestem troszkę zmęczona blogowaniem. Niestety, przeczytanie książki, ułożenie myśli w  głowie, zrobienie pięknego zdjęcia – uwierzcie mi na słowo! – jest cholernie czasochłonne. A nie chcę, żeby mój blog był kolejnym gniotem, który zginie pośród tłumu. Chcę się czymś wyróżniać, więc muszę w to włożyć mnóstwo serca. Nie uznaję pracy po łebkach, a blogowanie to w pewnym stopniu praca.  Przydaje się do tego też dobry pomysł i trochę kreatywności. I dlatego muszę albo odpocząć od tego, albo już nie wiem co… Bo powoli straciłam zapał, radości jest mniej, a zaczyna się bardziej przykry obowiązek.Lepiej mieć kilka tytułów, które cieszą niż tysiące, które zawadzają. Nawet bym to troszkę zmodyfikowała - lepiej przeczytać jedną dobrą książkę, która coś wniesie Twoje życie niż 50, ale kiepskich i darmowych.

Wiecie kocham książki, nie wyobrażam sobie bez nich życia, ale za dużo od siebie wymagam (i tak jest od zawsze odkąd pamiętam). I chyba przestałam potrafić odpoczywać. Ileż można mieć obowiązków, ileż jakiś terminów, a gdzie w tym w końcu przyjemność? Chciałabym od czasu do czasu posiedzieć na ławce i pogapić się w przestrzeń. Taką odskocznią były kiedyś książki, a dzisiaj niestety już nie są. 

Bloga na pewno nie usunę, ale muszę ograniczyć nieco wpisy książkowe. W pewnym stopniu wiąże się to z tym, że bardzo tęsknię za książkami papierowymi. Niestety wysyłka do Norwegii jest bardzo droga, więc te pieniądze wolę przeznaczyć po prostu na książki, kiedy już będę w Polsce (przydałoby się naprawdę zrobić  wpis o moim oszczędzaniu od kiedy jestem w Norwegii! byłabym dla Was niezłą inspiracją), albo przeznaczyć je choćby na druty i włóczkę. Chciałabym dodawać więcej wpisów z zakresu lifestyle, moich przemyśleń, może języka polskiego i logopedii. Nie skupiać się tylko na książkach, ale także na tym, co mnie otacza. Chciałabym, aby na blogu pojawiało się około 2 tekstów tygodniowo nie więcej. Teraz stawiam na jakość, a nie na ilość. Troszkę w myśl slow. I stąd także zmiana logo wraz z menu. Mam nadzieję, że dalej będziecie zaglądać na bloga i trochę zmieniona forma Wam się spodoba. 

2. Kiedy mieszkałam w Polsce trochę się zachłysnęłam propozycjami książkowymi i współpracami z wydawnictwami. Na szczęście książki, który wybierałam mieściły się w zasięgu moich zainteresowań, jednak było ich za dużo. Norwegia wpłynęła na mnie pozytywnie i chyba ten wpływ hygge! Bo zmądrzałam i teraz naprawdę dwa razy się zastanawiam zanim zdecyduję się na jakąś książkę. Nie o to chodzi, żeby łapać nowości, ale czerpać przyjemność i satysfakcję z dobrej lektury. Coraz częściej odmawiam i myślałam, że będę się z tym źle czuć. Ale wcale nie! Czuję się wyśmienicie. I w tym momencie polecam każdemu zastanowienie się, co robi ze swoim życiem. Czytanie na akord nie ma większego sensu. A prędzej czy później zmęczycie się tak jak ja. Bo nigdy wcześniej nie liczyłam ile przeczytam, ale co przeczytam… A potem się zagubiłam… Dobrze, że odnalazłam właściwą drogę. I teraz zamierzam iść w innym kierunku. Bo zmiany też są dobre i czasem potrzebne. 

3. Dzięki blogowaniu poznałam wiele fantastycznych i ciepłych osób. Do których mogę pisać w nocy o północy i wiem, że mi pomogą. Chociaż by to była największa głupota na świecie, o której wszyscy już dawno wiedzą, a jeszcze nie poszerzyłam swojej wiedzy. Nie będę wymieniać każdego z osobna, ale wiecie, że mam na myśli właśnie Ciebie, i Ciebie, i Ciebie… 

Statystyki są ważne chyba dla każdego i nieraz mile wpływają na ego. Na FB prawie 1100 polubień, na IG prawie 3400, na Google+ ponad 350,  ponad 120000 wyświetleń na blogu, niezliczona ilość komentarzy… Ktoś powie, że dla liczb się nie żyje ;D a właśnie, że trochę też, bo one sprawiają radość, motywują. Szczególnie jeśli zasilają Wasz rachunek bankowy ;)  

I teraz odpowiedź na dwa powyższe pytania: oczywiście, że gdybym cofnęła czas to na pewno zaczęłabym blogować jeszcze raz. Chcąc nie chcąc przygoda jest przednia – przy okazji pozdrawiam mojego Męża, który jest najcierpliwszą osobą, jaką znam; który już tyle dla mnie zniósł i poświęcił, że się mu niejednokrotnie dziwię… Każdej z Was życzę takiego Męża.

A po drugie książki nadal będę czytać. Ale w trybie slow. Dlatego spodziewajcie się mniej postów o książkach, a więcej zdjęć, przemyśleń, kto wie może podzielę się także swoim hobby, które mnie ostatnio powoli pochłania... 

I życzę Wam przede wszystkim dobrej, uważnej lektury. I przyjemności z blogowania.