Zdobycze biblioteczne - Dorota Terakowska, Samotność Bogów

 Autor: Dorota Terakowska

Wydawnictwo: Literackie

Liczba stron: 260

Oprawa: miękka

To już trzecia książka Doroty Terakowskiej, po którą sięgam. Była „Poczwarka”, a potem „Ono”, a teraz czas na „Samotność Bogów”.

Główny bohater, Jon, dorasta w spokojnej wiosce (może lepsze określenie to osada) otoczonej puszczą. Spokój mieszkańców wioski zostaje zakłócony w momencie, kiedy do pobliskiej rzeki wpada mała dziewczynka Gaja. Jon nie zastanawia się ani chwili i skacze, aby uratować tonące dziecko. Bohater odważny i dzielny! Nic bardziej mylnego. Jona wita obojętność mieszkańców i cisza. Przyczyną takiego zachowania jest Tabu, które zabrania przekraczać rzeki. Ale Jon czuje ciągłą chęć powrotu w zakazane miejsce. Chce poznać tajemnicę, którą kryje dziwna droga. A co się za nią kryje wie tylko szaman.
Sama historia to kilka opowieści połączonych w całość. Bo nasz główny bohater przenosi się w czasie i znajduje się w różnych miejscach. Zastosowanie takiego zabiegu uważam za bardzo pomysłowe. 

Tytuł książki może zmylić czytelnika, ponieważ powieść ta do końca nie jest religijna. Oczywiście autorka zestawia wierzenia pogańskie z chrześcijańskimi, ale wiara stanowi tu tylko pretekst. Terakowska chce pokazać problem wyobcowania, braku akceptacji i empatii, samotności, zagubienia człowieka.

Autorka tworzy bardzo mądrą powieść z morałem. Błędne może okazać się to, co dobre, a decyzja podjęta pod wpływem chwili może zaważyć na całym późniejszym życiu – ale skąd my to znamy, prawda? 

Książkę przyjemnie się czyta, chociaż pierwsze 30-40 stron były dla mnie bardzo meczące. Jednak przebrnęłam i serdecznie polecam.

Buziaki,
Paulina