Paulina Mikuła, Mówiąc inaczej

„W cudzysłowie”, a nie „w cudzysłowiu”. Nie mówimy „w dupiu”, więc nie mówimy „w cudzysłowiu”. Mówimy w „cudzysłowie”, nawet jeśli tę zasadę mamy w dupie.

Z innej beczki ;)
15 kwietnia 2016 roku na Uniwersytecie Jana Kochanowskiego w Kielcach odbyła się konferencja naukowa „Język jako świadectwo kultury”. Miałam przyjemność wygłoszenia referatu pt. Błędy językowe na stronach i forach  internetowych. Przebadałam kilka forów studenckich i nie mogłam wyjść z podziwu.  Chociaż sama nie jestem jakimś orłem i też mi się zdarza popełniać błędy. Z moich badań wynika, że Polacy w ogóle nie zwracają uwagi na polskie znaki (typ ą, ł, ó, ż itd.) – wydaje mi się, że to przez pośpiech oraz przez to, że jak najszybciej pragną przekazać treść wiadomości. A jeśli chodzi o te polskie znaki to moim marzeniem jest posiadanie klawiatury z polskimi znakami. Ja wiem, że może minęłoby dużo czasu, zanim przyzwyczailibyśmy się do nowych klawiszy, ale byłby to jakiś szacunek dla tych biednych znaków. Może w końcu zaczęlibyśmy o nich pamiętać. Kolejnym najczęstszym błędem było niewłaściwe używanie wielkich i małych liter na początku zdania. Użytkownicy wypowiadający się na forach także często zapominali o wstawianiu diakrytów, kresek przy ł, ś, ć, ó, ogonków przy ą, ę, kropki przy ż. Rzadszym błędem pojawiającym się w Internecie było użycie niewłaściwej litery i połączenie liter w zapisie oraz niewłaściwa pisownia łączna lub rozdzielna.

Odwołałam się także do badań IMM-u, który udostępnił raport o błędach językowych popełnianych w Internecie. Raport został wykonany na podstawie analizy ponad 125 tys. materiałów z polskojęzycznej części Internetu wraz z wpisami w mediach społecznościowych. Według IMM największą grupę błędów językowych stanowią pleonazmy: dzień dzisiejszy, okres czasu, trwa nadal i wciąż kontynuuje, kartka papieru, spadać w dół, aktywna działalność, akwen wodny, fakt autentyczny, wracać z powrotem, równe połowy, cofać do tyłu, poprawić na lepsze. Kolejne błędy to: napewno, wziąść, spowrotem, dlatego bo, dlatego ponieważ, w każdym bądź razie, z tąd z tamtąd, po najmniejszej linii oporu, większa i mniejsza połowa, w cudzysłowiu, włanczać.

  

I tak pozostając w tej tematyce z księgarni dotarła do mnie książka Pauliny Mikuły, którą zamówiłam dwa tygodnie temu. Nie Paulinę, a książkę ;)

Autorka jest absolwentką polonistyki UW i prowadzącą kanał na YouTube „Mówiąc inaczej”. Z filmików możemy się dowiedzieć nie tylko jak poprawnie się wysławiać, ale również pisać.

Dla tych, którzy nie przepadają za językiem polskim, bo kojarzy im się tylko ze szkołą, muszę niestety Was rozczarować. Książka absolutnie nie jest nudna! Wieje komizmem, żartem, ironią, sarkazmem. Chwała za to Paulinie, że ruszyła do przodu i te świetne filmiki zamieniła na wersję pisaną.

„Mówiąc inaczej” składa się z 9 rozdziałów. Paulina dotyka największych błędów popełnianych przez Polaków, które niestety czasem mnie także zdarza się popełnić (odpowiedzi znajdziemy w rozdziale pierwszym). Omawia także język potoczny, wulgaryzmy, związki frazeologiczne, ortografię czy interpunkcję.

Każdy rozdział kończy się kilkoma zasadami, które możemy wyciąć (co uważam za świetny pomysł). Paulina wspomina także o dobrej dykcji oraz o tym, jak występować na scenie. Na koniec znajdujemy kilka testów, które możemy rozwiązać i sprawdzić, czego nauczyliśmy się z lektury książki (są także odpowiedzi).

Uważam, że każda osoba znajdzie tutaj coś dla siebie, bo jak wiemy człowiek nie jest nieomylny. Paulina komentuje także takie zagadnienia, jak regionalizmy, zapożyczenia czy zastanawia się nad kondycją języka polskiego. Bardzo dużym plusem jest podawanie przykładów przez Paulinę, dzięki którym łatwiej jest zrozumieć niektóre reguły pojawiające się w naszym języku. Książka została napisana bardzo przystępnie i prosto.

Podsumowując, czy lubicie język polski, czy nie – książkę, jak najbardziej polecam :)

Buziaki, 
Paulina

Kilka zasad:

W domu macie włączniki, więc lepiej jest włączać, a nie włanczać.

*

Nie należy informować kogoś wprost o tym, że popełnił błąd językowy. Jedyne, co wypada zrobić, to w swojej wypowiedzi użyć słowa w poprawnej formie. To będzie delikatna sugestia dla interlokutora, że powiedział coś nie tak.

*

„W cudzysłowie”, a nie „w cudzysłowiu”. Nie mówimy „w dupiu”, więc nie mówimy „w cudzysłowiu”. Mówimy w „cudzysłowie”, nawet jeśli tę zasadę mamy w dupie.

*

Dama nie używa wulgaryzmów zamiast przecinków, nie używa ich zamiast przymiotników. Nie zastępuje nimi namiętnie dowolnej części mowy. Doskonale wie, kiedy i gdzie wstawić wulgaryzm, aby nie oburzał rozmówcy, lecz był oznaką silnych emocji, które nią zawładnęły. A czasem był niczym wisienka na torcie, dzięki której wypowiedź staje się wyraźna, dobitna i na długo zapada w pamięć odbiorców.

*

Przeklinanie to taki element naszej egzystencji jak korzystanie z toalety – czasem po prostu trzeba.

P.S. Szczególnie podobał mi się następujący fragment:

„Sporo osób twierdzi, że kierunki humanistyczne są łatwiejsze niż ścisłe, ponieważ łatwiej przez nie przebrnąć, prześlizgnąć się, ukrywając swoją niewiedzę (…) zapewniam, że filologia polska nie należy do najłatwiejszych kierunków.

(Z czym się w pełni zgadzam. Ja też kończę filologie polską, więc wiem, co znaczy szyderczy śmiech. Ale wierzę, że na pewno dostanę wymarzoną pracę ;)