[PRZEDPREMIERA] Jojo Moyes, Dziewczyna, którą kochałeś

Tytuł oryginału: The girl you left behind

Liczba stron: 538

Okładka: miękka

Jojo Moyes po raz kolejny kradnie moje serce. Wcale się nie dziwię, że to ulubiona autorka milionów czytelników na świecie.

Kiedy otrzymałam przesyłkę od Wydawnictwa Znak byłam zachwycona, ale też zaszokowana. Akcja promocyjna przeszła najśmielsze oczekiwania. Oprócz samego egzemplarza książki blogerzy otrzymali pudełeczko z czekoladkami, a także kredki i materiały do kolorowania. Bardziej uroczo być już nie mogło. I oczywiście czekoladki mnie zmyliły, ponieważ myślałam, że to będzie słodka powieść. Jednak autorka zaprezentowała niezwykle poruszającą i porywającą historię, której daleko do słodkości.

Dziewczyna, którą kochałeś to trzecia książka autorki, którą mam przyjemność czytać i śmiało mogę powiedzieć, że Moyes jest „Sparksem w spódnicy”. Jej historie naznaczone są bólem, cierpieniem, rozczarowaniem i smutkiem. Autorka nie boi się poruszać trudnych tematów i pokazuje, że życie nie zawsze układa się tak, jak sobie je zaplanujemy.  

Książka podzielona jest na dwie części, ponieważ akcja dzieje się zarówno na początku XX wieku w maleńkim francuskim miasteczku, a także w Londynie wiek później. Jej głównymi bohaterkami są Francuzka Sophie, która prowadzi niewielki hotel. To tym bardziej trudne, iż są to czasy niemieckiej okupacji, a mąż Sophie jest daleko od niej. Natomiast Angielka Liv nie potrafi pogodzić się ze stratą męża. Po 4 latach nadal nie umie pogodzić się z losem, starannie zamyka się w swojej twierdzy i stroni od ludzi.

Różne czasy, różne osoby, różne motywacje, różne losy… A jednak pewien portret połączy ze sobą obie te kobiety.

Autorka wykreowała niezwykle wyraziste postaci, które pokochałam od pierwszych stron powieści. Nie zawsze zgadzałam się z ich wyborem, ale przecież człowiek jest ludzki w ludzkich warunkach. Nigdy nie możemy być pewni swojego zachowania dopóki nie znajdziemy się w określonych sytuacjach. Sophie to dzielna, młoda kobieta, która poświęca dobre imię, aby znaleźć się blisko męża. Podczas okupacji robi wszystko, by utrzymać przy życiu swoją rodzinę. Jednak w tamtych czasach zszarganie opinii było równoznaczne z wykreśleniem z życia społecznego. Dziewczyna jednak się nie ugina i walczy do samego końca. Liv po odejściu męża nie potrafi ruszyć dalej. Zatrzymała się w miejscu i nie jest gotowa, aby zrobić cokolwiek ze swoim życiem. Z letargu budzi się wtedy, gdy o obraz, który jest jej własnością, upomina się pewna rodzina. Dziewczyna nie potrafi rozstać się z pamiątką, która przypomina jej męża. Zamienia się w drapieżną kotkę i walczy o swoje.

Zazwyczaj w książkach Moyes pojawia się także postać zupełnie niepodobna do innych. I w tej powieści poznajemy Mo – prostą, szczerą, otwartą, która zawsze mówi to, co myśli. Dziewczyna o ogromny sercu, która nieraz ratuje Liv z opresji. Bardzo pozytywna postać, która jest niczym promyczek słońca na pochmurnym niebie.

Summary: Nigdy w życiu nie spodziewałabym się, że początek roku zaskoczy mnie tak wspaniałą powieścią. Kiedy tylko zobaczyłam w zapowiedziach tytuł tej książki i autorkę od razu wiedziałam, że muszę zrobić wszystko, aby się z nią zapoznać. I się nie zawiodłam. Książka wywołała we mnie wachlarz różnorodnych emocji: od smutku, żalu, niedowierzania, współczucia, wzruszenia po śmiech i radość. Lektura ukazuje, że cierpienie spotkamy zawsze i wszędzie. Niekoniecznie tylko w czasach wojny, ale i współcześnie dotyka każdego człowieka. W mniejszy lub większy sposób. Uwielbiam Moyes, jej styl, historie, które zawsze znajdują miejsce w moim serduszku. Historia bardzo mi się podobała. Według mnie to jedna z lepszych powieści, jakie ostatnio czytałam, a Wy musicie się zapoznać z jej treścią.

Premiera 11 stycznia 2017 roku!

Za egzemplarz serdecznie dziękuję: