Polishgirl in Norway #2

Chciałabym Was zaprosić do drugiego wpisu z cyklu Polishgirl in Norway. Dzisiaj przygotowałam dla Was kilka ciekawostek, które mnie zadziwiły odkąd przeprowadziłam się do Bergen.

1. POGODA

Nie ma złej pogody, jest niewłaściwe ubranie.

Właśnie. Odkąd mieszkam w Bergen to moje ulubione powiedzonko. Chociaż zauważyłam, że tutejsi mieszkańcy jakby nie dostrzegali już deszczu. Chodzą w cienkich płaszczykach, sukienkach, spódnicach, trampkach. Chyba przywykli do tej aury. Bergen znajduje się w górach. Otoczone jest siedmioma szczytami (zwanymi Siedmioma Siostrami). Powodują one, że pogoda jest bardzo zmienna. Wygląda to mniej więcej tak. Budzę się około 5.30 i wyglądam za okno – kiedy nie pada jest to dobry znak.  Stwierdzam, że założę letnią kurtkę (naprawdę niekoniecznie trzeba zakładać zimowe ubrania, bo tutaj bardzo dużo się chodzi. Niestety ja jeszcze mieszkam pod bardzo stromą górką, więc nieźle się codziennie namacham). Wtedy mija 15 minut, a za oknem zaczyna lać jak z  cebra. I nie moi Kochani to nie jest zwykły deszcz. To ściana deszczu, wiadro wylane na głowę, po którym człowiek jest mokry od stóp do głów. Kolejne stwierdzenie „Dobrze, że jeszcze nie wyszłam z domu”, bo mam szansę na zmianę garderoby. Zanim wyjdę pogoda zdąży się odmienić kilkakrotnie. Np. we wtorek, kiedy wracałam z pracy w przeciągu 45 minut zdążyłam dwa razy zmoknąć i 2 razy wyschnąć (więc nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło), a wchodząc do mieszkania byłam zdyszana, jakbym przebiegła, co najmniej maraton. No nie do pomyślenia! :D ale mówię Wam człowiek jest się w stanie przyzwyczaić – nawet do tych grzmotów (!) za oknem w  styczniu.

2. SKLEPY

Sklepy w niedzielę są zamknięte. Niestety, smutna rzeczywistość. I jeśli Ty drogi czytelniku nie możesz wytrzymać chociaż jednego dnia bez odwiedzania galerii Norwegia nie jest krajem dla Ciebie. W ten święty Dzień Pański nie masz wyboru i musisz sobie sprawić jakąś inną rozrywkę. Też dla mnie to było nierealne, ale jak widać dobrze się mam i nadal żyję.

A propos, w Bergen mamy B-station – połączenie supermarketu, centrum handlowego  i dworca autobusowego w jednym. Spokojnie, można tutaj chwilę posiedzieć, napić się kawki (jeśli sklep jest otwarty), włączyć darmowe wifi :D i czekać np. na autobus. Fajne miejsce, polecam ;)

3. OPIEKA MEDYCZNA

Do tego chyba się nie przyzwyczaję. Wychowana na antybiotykach, lekach i spędzaniu czasu w domu nie dostosuję się do tego. Niestety, w Norwegii na wszystkie choroby przepisywany jest paracetamol. Sama tego doświadczyłam. Skończyło się lotem do Polski i leżeniem tydzień w łóżku (oczywiście z antybiotykiem), ale było to miesiąc po moim przyjeździe tutaj. Stwierdzam, że teraz zaczęłam się hartować i przyzwyczajać do pogody. Ale zastanawiam się jak jest ze złamaniem? Czy lekarze nie zakładają gipsu tylko czekają, aż np. taka noga zrośnie się naturalnie? Level: Cobra, Rambo, Terminator. Muszę o to kogoś podpytać.

4. MIESZKANIE

Jak wiecie Norwegia jest drogim krajem. Mieszkania również do takich należą, ale to nie przeszkadza Norwegom w ustalaniu swoich praw. Bo nieważne, że Ty masz pieniądze, stać Cię na to mieszkanie i Ci się podoba. To Ty musisz się spodobać właścicielom. Głupio to brzmi, ale taka jest rzeczywistość. Norweg umawia się z kilkoma osobami na visning i po tym decyduje komu wynajmie mieszkanie. I absolutnie to z hygge nie ma nic wspólnego. A na takim oglądaniu mieszkania wypytują o wszystko: skąd, gdzie, jak, po co, na co, jakie masz zainteresowania itd. Ciężka sprawa, bo człowiek czuje się chyba o wiele gorzej niż na rozmowie o pracę. Kiedyś od jednego właściciela otrzymałam listę 20 pytań, na które musieliśmy odpowiedzieć z Mężem :D cha cha. 

5. KOMUNIKACJA

Samochód zostawiliśmy z Mężem w Polsce, a tutaj poruszamy się autobusami. Po pierwsze samochód jest drogi w utrzymaniu, płaci się jakieś horrendalne sumy za drogi, czasem nawet za parking przy  pracy. Natomiast bilet miesięczny kosztuje 765 koron, czyli ponad 380 zł. W tym możemy się poruszać autobusami i tramwajem od rana do nocy. Natomiast jeśli chcielibyście zakupić bilet to u kierowcy jest droższy niż zakupiony w automacie czy kiosku. Człowiek codziennie uczy się czegoś nowego.  A po drugie mieszkamy w samym centrum miasta ;) 
Skoro jesteśmy w temacie biletów to zwrócę uwagę na kontrolerów, którzy rzucają się z daleka w oczy. Ubrani w czarne uniformy z odblaskowymi paskami, wojskowe buty i z taryfikatorami na szyi. Zero ukrywania się (np. tak jak w Polsce).

Mam nadzieję, że chociaż troszkę Was zainteresowałam. Uwaga wpis powstał pod wpływem emocji i moich osobistych przeżyć ;) 
Jeśli dowiem się jeszcze czegoś ciekawego o tym kraju na pewno powstanie kolejny wpis ;)