Nicholas Sparks, Bezpieczna przystań

Tytuł oryginału: Safe Haven

Liczba stron: 416

Okładka: twarda

Z marszu muszę się przyznać, że zanim trafiłam na tę powieść, najpierw obejrzałam film. I przypadek sprawił, że historia mnie oczarowała, więc zapragnęłam poznać książkę. Film uważam za znakomity, a jak jest z książką? Przekonajcie się sami.

Pewnego dnia do nadmorskiego miasteczka przyjeżdża tajemnicza młoda kobieta o imieniu Kate. Jest atrakcyjna, ale wyraźnie unika nowych znajomości, wiodąc życie pustelniczki. Do czasu. Kiedy poznaje Alexa, wdowca z dwójką dzieci, wbrew sobie zaczyna coraz bardziej angażować się w życie jego rodziny. Szczęścia nie da się jednak zbudować na kłamstwie i ukrywaniu prawdy o własnej przeszłości. Zwłaszcza gdy ta nie daje o sobie zapomnieć...

Przede wszystkim jest to powieść o kobiecie, której małżeństwo zamieniło się w piekło, a dom w więzienie. Sparks ze znawcą psychologa przedstawił  w bardzo poruszający sposób emocje kobiety bitej, poniżanej i kontrolowanej przez najbliższą osobę. Wyniszczona zarówno psychicznie, jak i fizycznie pragnie zacząć życie w innym miejscu i zapomnieć o przeszłości. Pomoże jej w tym urocza sąsiadka, a także Alex, który również ma za sobą trudne chwile.

Powieść już od pierwszej strony wzbudziła moje zaciekawienie. Sparks to mistrz w uchylaniu rąbka tajemnicy. Co kilka rozdziałów pojawiają się retrospekcje, dzięki którym czytelnik ma ogląd na przeszłość bohaterów. Dzięki takiemu zabiegowi wręcz chełpiłam się kolejnymi stronami i z coraz większą zachłannością pożerałam strony, aby poznać zakończenie tej historii.

Bohaterowie są zwyczajnymi ludźmi, ale wydarzenia z przeszłości odbijają się na ich charakterze. Alex i Katie są po przejściach, a teraz muszą nauczyć się żyć teraźniejszością i przyszłością oraz zacząć na nowo ufać. Bo miłość czeka na każdego niezależnie od wieku i przeżyć.

Oprócz bohaterów podoba mi się także miejsce akcji w tej powieści. Nadmorskie miasteczko Southport, gdzie czas płynie wolniej, każdy każdego zna i każdy gotowy jest udzielić pomocy potrzebującemu. Troszkę sielsko-anielskie, ale mnie się podoba.

Książkę przeczytałam z zapartym tchem. Bo nie tylko znajdziemy w niej wątek romansowy, ale także kryminalny czy nawet „paranormalny”, który często spotykany jest w prozie Sparksa (jeśli chcecie dowiedzieć się o co chodzi odsyłam do książki). Fabuła powieści jest bardzo żywa przez co nawet się nie zorientowałam, a książka została przeczytana. Niewątpliwym plusem jest także happy end, co ta rzadko się zdarza u tego pisarza.

Summary: Powieści Sparksa kocham całym sercem i już zawsze będę miała do nich sentyment. Uwielbiam, kiedy mężczyzna tak pięknie pisze o miłości. Nie raz kręci mi się łza i muszę robić przerywnik na płacz, aby ruszyć dalej. A co do Bezpiecznej przystani jak najbardziej Was zachęcam do przeczytania. Mamy miłość, problemy z przeszłości, zwroty akcji, które powodują szybsze bicie serca, a zakończenie wprawi Was w osłupienie. Bo każdy z nas ma swojego anioła stróża, który gdzieś czuwa tuż obok…

Na podstawie książki został również nakręcony film o tym samym tytule, który koniecznie musicie zobaczyć.