Harper Lee, Zabić drozda

Tytuł oryginału: To Kill A Mockingbird

Liczba stron: 424

Ebook

Po Zabić drozda chciałam sięgnąć od niepamiętnych czasów. Jednak zawsze miałam nie po drodze, a przez inne zobowiązania nie mogłam sobie pozwolić na lekturę tej książki. W końcu udało mi się nadrobić. I przy okazji naszła mnie taka myśl, albo raczej wspomnienie, bo na studiach nie omawialiśmy tego dzieła i zupełnie nie wiem dlaczego. Przecież to jedna z najpopularniejszych współczesnych powieści społeczno-obyczajowych. Nic dziwnego, że otrzymała Nagrodę Pulitzera. Więc jak takie dzieło nie przewinęło się przez 5 lat studiów? Pytanie to pozostanie już bez odpowiedzi. 

Lata trzydzieste XX wieku, małe miasteczko na południu USA. Atticus Finch, adwokat i głowa rodziny, broni młodego Murzyna oskarżonego o zgwałcenie biednej białej dziewczyny Mayelli Ewell. Prosta sprawa sądowa z powodu panującego rasizmu, urasta do rangi symbolu. W codziennej walce o równouprawnienie czarnych jak echo powraca pytanie o to, gdzie przebiegają granice ludzkiej tolerancji. 

Niestety opis książki nieco myli czytelnika. Gdyż skupia się ona na sprawie oskarżenia o gwałt, a tak naprawdę wątek ten rozkręca się dopiero w drugiej części powieści. Pierwsza skupia się na dzieciństwa Jema i Jean. Istotnym elementem w tej książce jest narracja. Opowieść snuje dziewięcioletnia dziewczynka Jean Louis zwana Smykiem (takie miałam tłumaczenie w swojej książce, jednak podobno jest błędne i prawidłowo powinno brzmieć Skaut). Dziecko nie odczuwa niechęci, nie dostrzega różnic, patrzy na świat obiektywnie, jest niewinna i nieskażona światem dorosłych. Dziewczynka nie skupia się na kolorach, to zwykły świadek wydarzeń, które zburzyły spokój małego miasteczka. Autorka wykreowała różnorodne i złożone postaci, nie tylko pierwszoplanowe, jak Atticus, Jem czy Jean Louis, ale i te występujące na drugim planie, np. ciocia Alexandra czy Calpurnia. Harper Lee osadziła ramy powieści w czasach Wielkiego Kryzysu, szalejących przemian, zarówno społecznych, jak i obyczajowych, czym podkreśliła powagę problemu rasizmu.

Summary: Zabić drozda to książka, która wywołała we mnie szok, niepokój, niedowierzanie, ale też bezsilność wobec ludzkiej nienawiści. Bardzo dobra i wartościowa powieść, którą czyta się bardzo przyjemnie mimo trudnej i bolesnej tematyki. Historia ta uczy szacunku do drugiego człowieka, zwraca uwagę na problem uprzedzeń, to wreszcie powieść o samotności, niezrozumieniu i dorastaniu; o ogromnej wrażliwości na niesprawiedliwość. Przeczytałam w formie e-booka, ale wiem, że na pewno zakupię ten egzemplarz i co jakiś czas będę do niego powracać.