Amanda Prowse, Trzy i pół sekundy

Tytuł oryginału: Three-and-a-half heartbeats

Wydawnictwo Kobiece

Liczba stron: 312

Trzy i pół sekundy to pierwsza książka Amandy Prowse, z którą się spotykam. Wiedząc już z okładki książki, że przedstawiona historia jest tragiczna, tego właśnie momentu wyczekiwałam z gulą w gardle i niemałym napięciem. Myślałam, że nastąpi to niedługo przed końcem, ale byłam w błędzie. Bo nastąpił on stosunkowo szybko i od początkowych stron czytelnik przeżywa razem z rodzicami ogromną tragedię.

Grace i Tom są  małżeństwem. Od samego początku wiemy, że doskonale do siebie pasują. Mają piękną, radosną córeczkę Chloe, która okręca sobie wszystkich wokół malutkiego paluszka. Przesłodka i urocza dziewczynka w każdym najmniejszym szczególe. Ale jak to zwykle bywa wśród dzieci Chloe cierpi na regularne bóle gardła. Rodzice więc podejmują decyzję, że powinny zostać usunięte jej migdałki. Zabieg się udaje, Chloe wraca do domu, ale wszystko zmienia się jak w kalejdoskopie. W przeciągu kilku godzin dochodzi do tragedii.

Amanada Prowse zrobiła coś innego. Zwróciła uwagę na odmienny problem niż nowotwór. Skupiła się na sepsie, o której niewiele się mówi, a która jest bardzo niebezpieczną chorobą i może dotknąć każdego. Dzięki tej powieści wiem na co zwrócić uwagę. Poza tym statystyki przytaczane przed Prowse są przerażające. Autorka w bardzo łatwy sposób połączyła edukację czytelnika ze wspaniałą i bolesną opowieścią. Książka powinna być zalecana do czytania – dla poszerzenia wiadomości ludzi, aby wiedzieli jakie są przynajmniej objawy tej podstępnej choroby.

Ta książka zniszczyła moje emocje, wdeptała je w ziemię. Również Tom i Grace rozpadają się i nie mogłam ich winić za to, że nie mają siły walczyć. Ich smutek był przytłaczający i oboje w inny sposób przeżywali tragedię. Autorka w taki sposób poprowadziła fabułę, że do końca książki nie wiedziałam jak ona się zakończy. Czy ich małżeństwo przetrwa? Czy będą mogli na siebie patrzeć? A może wręcz przeciwnie?

Książka napisana jest niezwykle prosto, realistycznie i może przez to mnie przerażała. Każdy rozdział zaczyna się od objawu lub statystyki dotyczącej sepsy przez co czytelnik zdaje sobie sprawę jak wiele osób dziennie umiera na tę chorobę.

Amanda stworzyła zaskakującą fabułę i precyzyjnie skonstruowanych bohaterów. Bardzo podoba mi się postać Toma, który jest ojcem idealnym w każdym calu. Nie chodzi mi o to, że to on zostaje opiekunem Grace i rezygnuje z pracy. To Grace zarabia na dom, a Tom opiekuje się dzieckiem. Jemu to sprawia przyjemność, opieka nad córką i całym domem. Uważam, że to bardzo miła odmiana. Poza tym autorka wybrała ciekawy motyw, tak różny od tego, z którym często się spotykamy w innych książkach i na pierwszy plan wysunęła się sepsa. Według mnie nie da się czytać bez uronienia łezki. Zaopatrzcie się w chusteczki, kiedy zasiądziecie do książki.  

Trzy i pół sekundy to zaskakująca i niebanalna książka, z którą nie zmarnujecie czasu. Lektura na pewno Was wciągnie, a ja ją serdecznie polecam.