Colleen Hoover, Slammed (cykl)

Tytuł oryginału: Slammed/ Point of Retreat/ This Girl

Liczba stron: 282/ 282/ 282

Wydawnictwo YA

Okładka: miękka

Na wstępie muszę zaznaczyć, że to już mój drugi raz, kiedy sięgnęłam po książki Colleen Hoover z tej serii. Czytałam je dwa lata temu pod tytułami „Pułapka uczuć”, „Nieprzekraczalna granica” oraz „Ta dziewczyna”.  

„Pułapka uczuć”  to opowieść o dwóch rodzinach. Narratorką jest Layken. Niedawno straciła ojca, więc matka postanawia, że przeprowadzą się do innego stanu. Na miejscu poznają rodzinę Cohenów, którzy od tego momentu będą zajmować w ich życiu bardzo ważne miejsce.

Historia bardzo mi się spodobała. Może dlatego, że przypomniało mi się moje pierwsze zakochanie, pierwsza miłość, pierwsze pocałunki… to cudowne uczucie ekscytacji, motylków w brzuchu. Ale nie tylko. Bo życie bohaterów wcale nie jest takie proste. Są rozczarowania, kłótnie, smutki, radzenie sobie ze śmiercią najbliższych czy wchodzenie w dorosłość – nawet jeśli tego nie chcą. Ale głównym wątkiem i tak jest  miłość, która potrafi ukoić każdy ból. Oczywiście, życie jest niesprawiedliwe, a na śmierć nigdy nie będzie odpowiedniego momentu, dlatego to ona pomoże nam się pozbierać.

Colleen Hoover ma bardzo lekkie pióro. Książkę czyta się zdecydowanie za szybko. Podobały mi się zwroty akcji – dzięki nim nie nudzimy się nawet chwili, a także fragmenty poezji i piosenek oraz cytaty.

Powieść wzbudziła we mnie wiele emocji. Przechodziłam od skrajności w skrajność, ale teraz już wiem dlaczego czytelniczki tak przepadają za Panią Hoover.

W „Nieprzekraczalnej granicy” mamy do czynienia z kontynuacją losów Layken i Willa, którzy (jak na młody wiek) bardzo wiele przeżyli. Kiedy ich wspólne życie zaczyna się w końcu układać pojawia się dawna miłość Willa. I oczywiście sprawy zaczynają się komplikować. Więc jak potoczą się dalej losy naszej pary?

Tą książką jestem równie  zachwycona jak „Pułapką uczuć”. Colleen Hoover ma niezwykły dar tworzenia wyjątkowych postaci, a także wplatać w ich życie wzruszające historie. Powieść ta jest kolejnym „wyciskaczem łez”, który spełnił moje oczekiwania. Żeby czytelnik się nie znudził narratorem jest Will. Uważam takie posuniecie za bardzo pomysłowe, bo możemy przekonać się na własne oczy, jakie uczucia nim targają i poznać jego perspektywę na aktualne wydarzenia. Rozczaruję Was! Bo nie poznamy Willa podrywacza i flirciarza, tylko prawdziwego, dobrego, wspaniałomyślnego i opiekuńczego, który rzadko myśli o sobie. Skarb, który każda z nas chciałaby mieć tylko dla siebie ;)

Natomiast nad trzecim tomem trylogii, czyli „Tą dziewczyną” nie będę się rozpisywać. Bo po pierwsze, musiałabym tak naprawdę przywoływać Wam fabułę z poprzednich tomów, a tego nie zamierzam zrobić. A po drugie, narratorem znów jest Will, który odpowiada na pytania Layken i robi retrospekcje na temat różnych sytuacji z przeszłości, bo świeżo upieczona żona chce dowiedzieć się wszystkiego o swoim mężu. Dlatego osobiście uważam, że to nie powinien być trzeci tom, tylko może jakiś dodatek do serii?

Trylogia Colleen Hoover mnie oczarowała.  Will i Lake to wspaniałe postaciami bohaterów -  realistyczni, inteligentni, nie denerwujący w żaden sposób i nie podejmujący głupich decyzji. Bardzo podobał mi się styl pisania autorki - jest bardzo prosty, ale jednocześnie intensywny i mocny.  Zawsze sięgając po książki Colleen wiem, że dzięki nim naprawdę pozwalają  poczuję,  co dzieje się z bohaterami. Pozbawi tchu, zostawi szczęśliwego, smutnego i zdumionego.

Za egzemplarze powieści dziękuję Wydawnictwu!