Brittainy C. Cherry, Woda, która niesie ciszę

Tytuł oryginału: The Silent Waters

Wydawnictwo Filia

Liczba stron: 400

Ta książka była po prostu niesamowita! Za każdym razem, gdy czytam powieści Brittainy C. Cherry, coraz bardziej kocham jej pisanie. Bo ona nie tylko opowiada historię, ale zabiera w niesamowitą podróż. Te postacie, są tak prawdziwe, i tak zadziwiająco dojrzałe, dopracowane, że nie możesz nic na to poradzić, ale prędzej czy później się w nich zakochasz. Brittainy jest dla mnie taką autorką, po którą zawsze będę sięgać w ciemno.

Woda, która niesie ciszę opowiada historię Maggie i Brooksa – sąsiadów, przyjaciół z dzieciństwa, którzy przeżywają razem zarówno najlepsze, jak i najgorsze doświadczenia swojego życia. Od prologu, aż po zakończenie historia rozgrywa się w ciągu kilku dekad, a co za tym idzie poznajemy tę dwójkę od małych dzieci, aż po dorosłe osoby.

Maggie May to piękne, inteligentne i żywe dziecko. Doświadcza traumatycznego zdarzenia, które odmieni jej życie na zawsze. Zadziwiająco dojrzała postać, że po prostu nie da się jej nie kochać. Przeżywałam z nią każdą chwilę, każde zmaganie. Była po prostu niezwykła. A poza tym zdradzę, że każdy książkoholik pokocha jej hobby.

A Brooks? Co mogę powiedzieć o Brooksie? Niesamowity i piękny (nie tylko wewnętrznie, ale to także kawał ciacha), cierpliwy i wyrozumiały. Był kotwicą Maggie, jej promieniem światła w ciemności. Całkowicie nią pochłonięty. Kocham wszystko w Brooksie, każdą cechę i to jak traktuje Maggie, jak ją wspiera i jej pomaga. Chociaż i jemu nie będzie łatwo w życiu, bo również przejdzie przez ciemny czas. Jest moim ulubionym, najcudowniejszym i najwspanialszym bohaterem ze wszystkich powieści Brittainy. Każda czytelniczka się w nim zakocha i każda będzie chciała mieć takiego chłopaka. 

Miłość między Brooksem a Maggie była zdecydowanie moją ulubioną częścią książki. Tak czysta, tak niewinna, tak realna, tak potężna. Wzbudzili we mnie wiele uczuć. Cały czas im kibicowałam i wierzyłam, że zasługują na szczęśliwe zakończenie.

Każdy kto przeczytał już jedną lub kilka książek Brittainy C. Cherry, wie, że jest autorką, która potrafi grać emocjami. Jej powieści nie zawsze są łatwe do przeczytania i zawsze wywołują we wiele emocji. Ale zawsze sięgam po ten gatunek, aby poczuć wzruszenie, rozerwać serce i powolutku poskładać je w jedną całość, bo wiem, że ta historia musi się dobrze skończyć.

Początek powieści był dla mnie wręcz epicki, niezwykły i niezaprzeczalnie uroczy. Historia wciągnęła mnie, zassała do takiego stopnia, że poczułam się jakbbym tam była. A potem nastały dramaty, dramaty, dramaty. Cios za ciosem w serce czytelnika. Ogromne westchnienie, świeczki w oczach, aż w końcu potok łez. Książka przesycona jest emocjami i za to właśnie cenię autorkę. Fabuła jest niebanalna, chociaż zakończenie troszkę przewidywalne. Ale dla mnie to dobrze.         

Summary: Woda, która niesie ciszę zasługuje na bardzo wysoką ocenę. Zdecydowanie polecam wszystkim fanom autorki, a także osobom, które lubią powieści romantyczne o ogromnie emocjonalnym wpływie. Dzięki tej powieści poczujesz każdą emocję, bicie serca, chwile smutne, zabawne, delikatne, ale także te złe i porażające, wywołujące strach i drżenie rąk. Postaci pozostaną już na zawsze w Twoim sercu i przez długi czas ich nie zapomnisz, a autorka zabierze Cię w niezwykłą podróż przez radość, smutek, frustrację, gniew i wzruszenie.

Poza tym po przeczytaniu notatki autorki na końcu książki, czytelnicy dowiedzą się, jak bliska jest autorce ta książka. Cieszę się, że ta utalentowana kobieta również odnalazła swój głos.