Laura Ellen Anderson, Amelka Kieł

Amelka Kieł i Bal Barbarzyńców

Wydawnictwo Literackie

Liczba stron: 218

Okładka: miękka

Zapraszamy do świata Nokturnii, w którym rządzi ciemność, blask jest przerażający, a jednorożce są bohaterami koszmarów.

Poznajcie Amelkę Kieł, małą uroczą wampirkę, która zdecydowanie wolałaby bawić się ze swoją Dyńką, niż tańczyć na Balu Barbarzyńców. Jednak gdy rozpieszczony syn króla porywa jej pieszczocha, dziewczynka musi opracować śmiały plan ratunkowy.

Gotycka, trochę straszna i okropnie śmieszna seria o przygodach okrutnie słodkiej Amelki.

Nawet wampir chce mieć prawdziwego przyjaciela!

Dołącz do Amelki podczas jej pierwszej przygody. Bez obaw, ona nie gryzie!

*

Nokturnia to miejsce, które jest zachwycająco groteskowe. To królestwo, w którym wszystko, co straszne i obrzydliwe jest normą, a słodkie i błyszczące rzeczy są czymś, czego należy się obawiać. Interesujące odwrócenie typowej dziecięcej opowieści fantastycznej, ale uważam, że jest ono zachwycające.

Jedną z najbardziej urzekających rzeczy w tej historii są jej ilustracje, które z pewnością zdobędą dzieci w każdym wieku. Styl wizerunków przypomniał mi Tima Burtona i naprawdę dobrze pasował do tej historii. Obrazy są proste, ale ekspresyjne, oddają osobowość bohaterów - wszyscy są natychmiast rozpoznawalni.

W miarę jak historia się rozwija, ujawnia się w niej kilka wielkich zwrotów. Choć są one oznakowane bardzo wcześnie, to stanowią miłą niespodziankę.

Amelka Kieł i Bal Barbarzyńców to wspaniała książka dla dzieci, urzekająca, pełna humoru, niezapomnianych postaci. Świetnie się sprawdzi jako prezent dla młodego czytelnika.

------------------------------------------------------------------------------

Amelka Kieł i Władcy Jednorożców

Wydawnictwo Literackie

Liczba stron: 218

Okładka: miękka

Druga część przygód uroczej wampirki!

Do Amelki, Dyńki, Florki i Kostka dołączą tym razem rozpieszczony, ale w sumie dobroduszny następca tronu, książę Tadżin oraz jego ojciec – już nie tak straszny - król Vladimir. Ta upiorrrrna drużyna podejmie się zadania, które przyprawiłoby o dreszcze niejednego mieszkańca Nokturnii – wyprawy do Królestwa Światła…

Nie obejdzie się rzecz jasna bez kamuflażu. Wszak Świetliste Istoty wierzą, że wampiry wysysają krew, a yeti miażdżą kości. Za to urocza wróżka z przerośniętymi kłami, pulchny jednorożec, wesoło podskakujący kwiatek, nieco mroczny aniołkociak, przerośnięta biedronka i pan wróżek – nie są już tak straszni.

Czy naszym bohaterom uda się rozwikłać tajemnicę zaginięcia żony króla Vladimira? Przekonajcie się sami, towarzysząc Amelce w jej najnowszej przygodzie w krainie, gdzie jednorożce czają się za każdą tęczą.

Spokojnie, ta wampirka Was nie ugryzie!

*

Naprawdę przeczytałam tę historię w zastraszającym tempie, pożerając ją w zaledwie kilka godzin i cieszyłam się jak dziecko. Książka jest naprawdę miła dla oka, ze względu na okładkę utrzymaną w fioletowych barwach. Powieść jest warta zakupu choćby ze względu na świetne obrazy, gdyż wiele wyjaśniają i rzucają światło na opisy. Są urocze i żywe, ilustrując niektóre z najbardziej rozrywkowych scen powieści.

W tej części zdecydowanie lepiej spodobało mi się budowanie tajemnicy i zwroty akcji.  Chociaż Amelia natrafia na szereg wskazówek, które prowadzą do odpowiedzi, wniosek nadal jawi się jako niespodzianka.

Podczas gdy poprzednia powieść dotykała tego, dlaczego ważne jest, aby nie oceniać ludzi na podstawie ich występów, powieść ta skupia się na tym temacie o wiele bardziej. Wyjaśnia, że nie należy wierzyć w plotki o ludziach i należy poświęcić trochę czasu, aby ich poznać. W subtelny sposób ukazuje również znaczenie poznawania innych kultur. Naprawdę podobało mi się, jak powieść ilustrowała te zagadnienia i uważam, że byłby to naprawdę dobry sposób na rozpoczęcie dyskusji z młodym czytelnikiem.

Mnie te dwie książki sprawiły wiele radości. I mogę je serdecznie polecić. A już teraz nie mogę się doczekać kolejnej części ;)

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu!