Opowieści z Doliny Muminków

Wydawnictwo Egmont

Oprawa: twarda

Liczba stron: 176

Już na wstępie musze przyznać, że jako mała dziewczynka nie przepadałam za Muminkami. Ani za książkami, ani za bajką, natomiast teraz jestem w nich zakochana!  Uwielbiam mądrość z nich płynącą, ciepło, humor oraz wzruszenie jakich mi dostarczają.

„Opowieści z Doliny Muminków” nie zawierają oryginalnych tekstów Tove Jansson. Raczej są to uproszczone wersje innych autorów. Jednak mimo wszystko mnie zaciekawiły i czytało mi się je bardzo dobrze.

W środku znajduje się pięć  rozdziałów. W „Drodze do doliny” poznajemy rodzinę Muminków i ich przyjaciół. Spotykamy ich uciekających przed wielką powodzią i szukających zaginionego Taty Muminka. „Muminki i zaczarowany kapelusz” to opowiadanie o tajemniczym kapeluszu, którego magiczne właściwości z czasem zaczynają sprawiać problemy. W „Muminkach na wyspie Hatifnatów” letnia wycieczka na wyspę kończy się spotkaniem tych okropnie przerażających stworków. „Muminki i niewidzialny gość” to opowieść o spotkaniu z dziewczynką, która pod wpływem surowej ciotki stała się niewidzialna. „Wigilia w Dolinie Muminków” - Muminki przesypiają całą zimę, więc nie znają świąt Bożego Narodzenia. Tym razem jednak budzą się w czasie przedświątecznej gorączki i dochodzą do wniosku, że Wigilia, to ktoś niesamowicie straszny i jej przyjścia należy się obawiać. Ostanie opowiadanie to po prostu hit i bardzo mi się podobało.

Na uwagę zasługują przepiękne kolorowe i czarno-białe ilustracje. Uważam, że obrazki są bardzo ważne dla dzieci, które mogą skupić się na nich i jednocześnie pobudzać swoją wyobraźnię. Dla rodziców każda opowieść to punkt wyjścia do fascynujących rozmów z kilkulatkiem, a jednocześnie – zaproszenie do magicznej podróży w krainę własnego dzieciństwa. Bardzo miło spędziłam czas przy tej książce. I już się nie mogę doczekać, aż kiedyś poczytam ją moim dzieciom.

Serdecznie polecam.

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu!