Adam Kay, Będzie bolało. Sekretny dziennik młodego lekarza

Witaj w świecie 97-godzinnych tygodni pracy. W świecie decyzji o życiu i śmierci. W świecie nieustannego tsunami płynów ustrojowych. W świecie, w którym zarabiasz dziennie mniej niż szpitalny parkometr. Pożegnaj się z przyjaciółmi i bliskimi związkami…


Witaj w świecie lekarza stażysty.


Spisana potajemnie po niekończących się dyżurach, bezsennych nocach i pracujących weekendach książka komika i byłego stażysty Adama Kaya to dotkliwie szczery opis czasu, który spędził na linii frontu brytyjskiej służby zdrowia. Na zmianę zabawne, przerażające i wzruszające zapiski omawiają wszystko, co chcieliście wiedzieć – i sporo rzeczy, o których wolelibyście nie wiedzieć – o życiu lekarzy na oddziale i poza nim. 

Książka rozpoczyna się krótką dyskusją na temat tego, dlaczego młodzi ludzie decydują się na wejście do zawodu i w jaki sposób wybiera się kandydatów. Wybrani nieliczni muszą wtedy sprostać wymagającemu pięcio- lub sześcioletniemu kursowi uniwersyteckiemu, po którym wkraczają do szpitala, nowo wykwalifikowanego do leczenia. Pracują w systemie, którego celem jest zapewnienie dostępu do bardziej doświadczonego lekarza, jeśli zajdzie taka potrzeba, aż do poziomu konsultanta. W praktyce zdarzają się nagłe przypadki medyczne, którymi należy natychmiast się zająć, a także zbyt mało członków personelu. Do tego dochodzi fakt, że zmiany mogą trwać dni bez odpoczynku - nikt nie wraca do domu, gdy pacjenci mogą umrzeć, jeśli tak się stanie. Naciski na pracę są niewyobrażalne, a osobiste koszty dla pracowników są niezmierzone.

Dlaczego tę książkę tak dobrze się czyta? Moim zdaniem umiejętność autora polega na tym, że pisząc o różnych czasem nieprawdopodobnych przypadkach, nigdy nie jest złośliwy. Mógł pozostać bezwzględny i obojętny przez system, ale dbał o każdą osobę, która poprosiła o pomoc i zawsze robił wszystko, co w jego mocy, aby ratować. To wstyd, że uzdolnieni, troskliwi lekarze, tacy jak Adam, pracują, ale nie otrzymują wsparcia, którego potrzebują, aby kontynuować karierę. Jedyną opcją, jaką mają - dla ich własnego zdrowia psychicznego i jakości życia jest opuszczenie zawodu, na który tak ciężko pracowali.

Struktura wpisów w dzienniku sprawia, że książka jest wyjątkowo czytelna. Liczne zabawne anegdoty przeplatane szczegółami rozdzierających serc są bardzo wciągające. Oprócz przedstawiania życia młodszego lekarza z jego niesłabnącymi wymaganiami i niewdzięcznymi oczekiwaniami, istnieją frustracje systemu, który nieustannie próbuje znaleźć sposób na obniżenie kosztów, czyniąc życie lekarzy jeszcze trudniejszym.

Polecam z całego serca. Kawał dobrej lektury.