Japonki nie tyją i się nie starzeją

Tytuł: Japonki nie tyją i się nie starzeją

 Autor: Naomi Moriyama, William Doyle

Wydawnictwo: Muza

Liczba stron: 286

Oprawa: miękka 

Wiecie moi Kochani, co kojarzy mi się z Japonią? Oczywiście „Czarodziejka z Księżyca”, czyli Usagi Tsukino! Gdyby ktoś nie oglądał to bohaterka ma 14 lat i jest mieszkanką Tokio. Kiedy byłam dzieckiem uwielbiałam tę bajkę. Mogłam ją oglądać godzinami, ciągle i bez końca:)

    

Jednak bajka ta nie sprawiła, że od pierwszego wejrzenia zakochałam się w Japonii.  Ale co zauważyłam? Przecież Usagi tyle jadła, a nigdy nie miała problemów z otyłością :D więc coś jest na rzeczy ;) a dzisiaj sięgam po książkę „Japonki nie tyją i się nie starzeją” Naomi Moriyama. Naomi urodziła się i wychowała w Tokio. I to jest kolejna książka z serii wybrałam-się-do-Stanów-i-utyłam. Historia podobna jak u Koreanek. LINK TUTAJ 

Naomi mieszkając w Nowym Jorku przytyła 12 kilogramów i po powrocie do Japonii na nowo odkryła tajniki tokijskiej kuchni, które zbawiennie wpłynęły na ciało (na duszę pewnie też).

Książka jest troszkę poradnikiem, a troszkę księgą kucharską. Składa się z 6 rozdziałów. Po pierwsze, Naomi wyjawia sekrety tokijskiej kuchni, czyli m.in. dieta Japończyków opiera się na soi, rybach i ryżu oraz jedzą oni o wiele mniejsze porcje podawane w małych naczyniach. Co jest bardzo ważne to przede wszystkim to, że kuchnia japońska ma łagodny smak. A to zapewne wpływa dobrze na nasze podniebienie. Po drugie, omawia siedem filarów japońskiej kuchni, do których należą ryby, warzywa, ryż, soja, makarony, herbata i owoce. Po trzecie, zasypuje nas przepisami, np. na kulki ryżowe, dashi (bulion sporządzony z ryb i warzyw morskich) czy marchewkowe tofu.

Autorka przekonuje, że nasze kuchnie także możemy przekształcić w te tokijskie, ponieważ sprzęty i zastawa nieznacznie różnią się od siebie. Szczegółowo wymienia, co mamy w  domu, a co jest nam potrzebne do przygotowywania japońskich potraw.

Szczególnie spodobał mi się rozdział 6 zatytułowany „dieta samurajów”, w którym  Naomi przybliża historię wojowników oraz podaje listę ich ulubionych potraw.

Na końcu znajduje się 12 prostych porad prosto z Tokio oraz  źródła, gdzie możemy znaleźć japońskie produkty oraz zastawę.

Po przeczytaniu książki gorzka refleksja – niestety ja utyję i się zestarzeję, bo raczej nie będę miała samozaparcia, ani niestety czasu, aby przestrzegać wszystkich zasad omówionych w książce.  

Buziaki,

Paulina

Dango - słodkie kulki ryżowe na patyku :)